<-PollName->
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
???????: پویان | 
دو شنبه 22 فروردين 1390
پیش به سوی دنیای تفتیده
گسترش گازهای گلخانه ای با پیامدهای متعددی چون افزایش دمای زمین، تشدید آلودگی، ذوب شدن یخ های قطبی، تغییر چرخه جریان های آب گرم و... همراه می باشد که تداوم بی توجهی به این مسایل، روزبه روز شرایط را نگران کننده تر خواهد نمود. اما نکته اساسی آن است که تلاش های سازمان های مردمی و جوامع محلی، بدون توجه دولتمردان و رهبران سیاسی، راه به جایی نخواهد برد.
گسترش گازهای گلخانه ای با پیامدهای متعددی چون افزایش دمای زمین، تشدید آلودگی، ذوب شدن یخ های قطبی، تغییر چرخه جریان های آب گرم و... همراه می باشد که تداوم بی توجهی به این مسایل، روزبه روز شرایط را نگران کننده تر خواهد نمود. اما نکته اساسی آن است که تلاش های سازمان های مردمی و جوامع محلی، بدون توجه دولتمردان و رهبران سیاسی، راه به جایی نخواهد برد.
ما بیش از حد تصور به رهبران سیاسی خود وابسته ایم. واقعیت آن است که اگر چه این رهبران در همه مباحث پیروز میدان نیستند، اما نفوذ قابل توجهی در همه مسایل دارند. طبیعی است که چنین رهبرانی بایستی ما را نسبت به موضوعات مهم آگاه سازند و ما را وادار نمایند، در چنین مواردی از خود واکنش نشان دهیم.
از جمله موضوعات مهمی که بیانگر وجود خلایی جدّی در نحوه رفتار رهبران ماست، موضوع افزایش دمای زمین است. بی شک تغییرات جوی که تا حد زیادی محصول رفتار بشر است، بایستی در رأس همه مباحث امروز قرار گیرد. شواهد علمی گویای این مسأله است و شرایط موجود هم جملگی هشداردهنده است. پیامدهای این مسأله نیز عمیقاً تهدیدآمیز می باشد. ما هم اکنون به سوی شرایطی پیش می رویم که در نیمه قرن حاضر، به قدری جهان ما را گرم می سازد که حتی امروزه در تصور ما هم نمی گنجد.
جان هلدرن، مدیر مؤسسه پیشرفت علوم آمریکا و متخصص مسایل انرژی در دانشگاه کندی و نیز کارشناس مرکز تحقیقات وودز هول در این باره اعلام نمود که افزایش ۵ تا ۷ درصدی دمای زمین و افزایش دوبرابری گازهای گلخانه ای تا سال ۲۰۵۰، خوش بینانه ترین سناریوی ممکن است.
جیمز هنسن مدیر مؤسسه گادارد سازمان ناسا، در این باره اعلام نمود که در صورتی که در ده سال آینده رفتاری متفاوت از امروز اتخاذ نکنیم، یقیناً روند تغییرات، دیگر قابل بازگشت نخواهد بود. اما دیگر دانشمندان حتی چنین فرصتی را هم برای ما قایل نیستند.
افزایش دمای زمین تنها یکی از نتایج تداوم انتشار این گازهاست؛ افزایش سطح آب دریاها و ذوب شدن پهنه های یخی از دیگر نتایج این پدیده است. تغییرات اساسی در چرخه آب های گرم اقیانوسی و از آن جمله گلف استریم که نتیجة افزایش میزان ورود آب های شیرین منطقه ایسلند است، می تواند در طی یک نسل آینده، شرایط آب و هوایی اروپا را متغیر سازد.
افزایش دمای زمین به افزایش بیشتر میزان تبخیر و آزاد شدن بیشتر انرژی در جو می انجامد که نتیجة آن، تغییرات بیشتر جوی خواهد بود. بی شک تأثیر کاترینا دیگر در حوزه می سی سی پی و لویزینیا محدود نخواهد شد و همانند آخرین توفان کاترینا، برای ساعاتی ایالات متحده را به کشوری جهان سومی مبدل می سازد. به راستی چند توفان کاترینا می تواند کشوری را از پای در آورد؟ و یا برای همیشه صنعت بیمه را ورشکست نماید؟ و یا به اختلال و نابسامانی هایی عظیم در گستره ای قابل توجه از جوامع انسانی بینجامد؟ به راستی چرا باید تصور کنیم که چنین شرایطی برای ما اتفاق نخواهد افتاد؟
آنان که زمین را به مثابه موجودی قوی، مانا و در حال رشد می بینند، که خود توانایی اصلاح و ترمیم خود را دارد، بر این باورند که از عمر این موجود ده میلیارد سال گذشته است و بشر تنها دوره کوتاهی را با این موجود همراهی نموده است؛ اما شرایط کنونی به شکلی است که تنها حذف گونه بشر می تواند به سود دیگر گونه های حاضر بینجامد.
هم اکنون بشریت و در رأس آن رهبران ما، ویژگی هایی را از خود به نمایش گذاشته اند که ترکیب آن ها به نتایجی مرگبار انجامیده است. باور ما بر آن است که از آغاز سفر پیدایش، ما دیگر نه عضوی از طبیعت که حاکم بر آن هستیم و این اوج نخوت و تکبر ماست. با بی توجهی به یافته های علمی بر این امیدیم که نادانسته هایمان به ما آسیبی وارد نخواهد کرد. بله، ما در نفی و انکار حقایق به سر می بریم و آن ترکیب مرگبار را می توان جهل، انکار و نخوت نامید.
بی شک آنچه که ما از رهبران خود می خواهیم، رفتاری عکس رفتار کنونی شان است. باید به آن ها بفهمانیم که هیچ موضوعی امروزه مهم تر از ضرورت کاهش انتشار گازهای گلخانه ای نیست.
هم اینک نوه ام ۱۸ ماهه است و این پدیده یقیناً زندگی وی را تغییر خواهد داد. به راستی من چه پاسخی برای او خواهم داشت؟
بسیاری از ما خواهان آنیم تا نقشی ایفا کنیم و رفتارمان را در این قبال تغییر دهیم؛ اما باید بدانیم که این خواسته، بدون حضور رهبرانمان، محقق نخواهد شد؛ البته رهبرانی که ذکاوت و فهم نگاه به تغییرات جوی و یا به عبارت دیگر، این بحران را داشته باشند. ما نیازمند رهبرانی هستیم که این درک را داشته باشند که هیچ ضمانتی برای بقای گونه بشر وجود ندارد. باید هم اکنون دست به کار شویم، اما نه صرفاً برای نسل های آینده، که باید ابتدا فکری به حال خود کنیم.
گسترش گازهای گلخانه ای با پیامدهای متعددی چون افزایش دمای زمین، تشدید آلودگی، ذوب شدن یخ های قطبی، تغییر چرخه جریان های آب گرم و... همراه می باشد که تداوم بی توجهی به این مسایل، روزبه روز شرایط را نگران کننده تر خواهد نمود. اما نکته اساسی آن است که تلاش های سازمان های مردمی و جوامع محلی، بدون توجه دولتمردان و رهبران سیاسی، راه به جایی نخواهد برد.
ما بیش از حد تصور به رهبران سیاسی خود وابسته ایم. واقعیت آن است که اگر چه این رهبران در همه مباحث پیروز میدان نیستند، اما نفوذ قابل توجهی در همه مسایل دارند. طبیعی است که چنین رهبرانی بایستی ما را نسبت به موضوعات مهم آگاه سازند و ما را وادار نمایند، در چنین مواردی از خود واکنش نشان دهیم.
از جمله موضوعات مهمی که بیانگر وجود خلایی جدّی در نحوه رفتار رهبران ماست، موضوع افزایش دمای زمین است. بی شک تغییرات جوی که تا حد زیادی محصول رفتار بشر است، بایستی در رأس همه مباحث امروز قرار گیرد. شواهد علمی گویای این مسأله است و شرایط موجود هم جملگی هشداردهنده است. پیامدهای این مسأله نیز عمیقاً تهدیدآمیز می باشد. ما هم اکنون به سوی شرایطی پیش می رویم که در نیمه قرن حاضر، به قدری جهان ما را گرم می سازد که حتی امروزه در تصور ما هم نمی گنجد.
جان هلدرن، مدیر مؤسسه پیشرفت علوم آمریکا و متخصص مسایل انرژی در دانشگاه کندی و نیز کارشناس مرکز تحقیقات وودز هول در این باره اعلام نمود که افزایش ۵ تا ۷ درصدی دمای زمین و افزایش دوبرابری گازهای گلخانه ای تا سال ۲۰۵۰، خوش بینانه ترین سناریوی ممکن است.
جیمز هنسن مدیر مؤسسه گادارد سازمان ناسا، در این باره اعلام نمود که در صورتی که در ده سال آینده رفتاری متفاوت از امروز اتخاذ نکنیم، یقیناً روند تغییرات، دیگر قابل بازگشت نخواهد بود. اما دیگر دانشمندان حتی چنین فرصتی را هم برای ما قایل نیستند.
افزایش دمای زمین تنها یکی از نتایج تداوم انتشار این گازهاست؛ افزایش سطح آب دریاها و ذوب شدن پهنه های یخی از دیگر نتایج این پدیده است. تغییرات اساسی در چرخه آب های گرم اقیانوسی و از آن جمله گلف استریم که نتیجة افزایش میزان ورود آب های شیرین منطقه ایسلند است، می تواند در طی یک نسل آینده، شرایط آب و هوایی اروپا را متغیر سازد.
افزایش دمای زمین به افزایش بیشتر میزان تبخیر و آزاد شدن بیشتر انرژی در جو می انجامد که نتیجة آن، تغییرات بیشتر جوی خواهد بود. بی شک تأثیر کاترینا دیگر در حوزه می سی سی پی و لویزینیا محدود نخواهد شد و همانند آخرین توفان کاترینا، برای ساعاتی ایالات متحده را به کشوری جهان سومی مبدل می سازد. به راستی چند توفان کاترینا می تواند کشوری را از پای در آورد؟ و یا برای همیشه صنعت بیمه را ورشکست نماید؟ و یا به اختلال و نابسامانی هایی عظیم در گستره ای قابل توجه از جوامع انسانی بینجامد؟ به راستی چرا باید تصور کنیم که چنین شرایطی برای ما اتفاق نخواهد افتاد؟
آنان که زمین را به مثابه موجودی قوی، مانا و در حال رشد می بینند، که خود توانایی اصلاح و ترمیم خود را دارد، بر این باورند که از عمر این موجود ده میلیارد سال گذشته است و بشر تنها دوره کوتاهی را با این موجود همراهی نموده است؛ اما شرایط کنونی به شکلی است که تنها حذف گونه بشر می تواند به سود دیگر گونه های حاضر بینجامد.
هم اکنون بشریت و در رأس آن رهبران ما، ویژگی هایی را از خود به نمایش گذاشته اند که ترکیب آن ها به نتایجی مرگبار انجامیده است. باور ما بر آن است که از آغاز سفر پیدایش، ما دیگر نه عضوی از طبیعت که حاکم بر آن هستیم و این اوج نخوت و تکبر ماست. با بی توجهی به یافته های علمی بر این امیدیم که نادانسته هایمان به ما آسیبی وارد نخواهد کرد. بله، ما در نفی و انکار حقایق به سر می بریم و آن ترکیب مرگبار را می توان جهل، انکار و نخوت نامید.
بی شک آنچه که ما از رهبران خود می خواهیم، رفتاری عکس رفتار کنونی شان است. باید به آن ها بفهمانیم که هیچ موضوعی امروزه مهم تر از ضرورت کاهش انتشار گازهای گلخانه ای نیست.
هم اینک نوه ام ۱۸ ماهه است و این پدیده یقیناً زندگی وی را تغییر خواهد داد. به راستی من چه پاسخی برای او خواهم داشت؟
بسیاری از ما خواهان آنیم تا نقشی ایفا کنیم و رفتارمان را در این قبال تغییر دهیم؛ اما باید بدانیم که این خواسته، بدون حضور رهبرانمان، محقق نخواهد شد؛ البته رهبرانی که ذکاوت و فهم نگاه به تغییرات جوی و یا به عبارت دیگر، این بحران را داشته باشند. ما نیازمند رهبرانی هستیم که این درک را داشته باشند که هیچ ضمانتی برای بقای گونه بشر وجود ندارد. باید هم اکنون دست به کار شویم، اما نه صرفاً برای نسل های آینده، که باید ابتدا فکری به حال خود کنیم.
نظرات شما عزیزان:
سلام وب قشنگی داری خیلی باحاله به منم سر بزن اگه هم خواستی منو با عنوان دانش آموزان ریاضی لینک کن بعد بهم خبر بده تا لینکت کنکم.
بای
بای
????????: پیش به سوی دنیای تفتیده, دنیای تفتیده, ,
